top of page

Sportieve parki(li) @@n het woord:

inevl1

Vorig jaar leerde ik Daniel Van De Walle kennen bij Parkili.

Een sportieveling tot in elke spiervezel van zijn lijf.

Hij trok met enkele lotgenoten naar de Mont-Ventoux.

Een uitdagende onderneming.

Ik geef het woord aan hem, lees hier zijn reisverhaal ...



 Ons Mont Ventoux avontuur


 Zaterdagmorgen 11 mei in het parkje aan het Office du Toerisme in Sault. Daar hebben we met ons vijven, Johanna, Luc, Stef, Christine(mijn echtgenote) en ikzelf,  afgesproken  om naar de top van de Mont Ventoux te stappen. Prachtig weer en een opperbeste stemming.


Na een dik uur stappen, licht stijgend, kwam er een zwaar stuk van 2 km waarbij we 400m moesten stijgen op een pad met losse stenen. Stef, reumapatiënt, had het moeilijk maar samen en met de nodige drinkpauzes lukte dat wel. De warmte maakte het ook niet makkelijker. Naarmate we stegen werd het wel wat koeler. Ongeveer halverwege, de enige plaats waar we de weg moesten kruisen zorgden Hilde en Marleen (echtgenotes van Luc en Stef) voor een picknick en konden we fris water bijvullen. Vanaf daar zijn ook July (kinésiste) en Joppe beginnen meestappen.


Na een tijdje moesten we terug fel stijgen om dan, voorbij de laatste bomen, op het stenige maanlandschap van de "kale berg" te komen. Vanaf dan was het spreekwoord "de laatste loodjes wegen het zwaarst" helemaal van toepassing.


Uiteindelijk zijn we allen samen, moe maar met een ongelofelijk voldaan gevoel, vanuit Sault 7u30 later, op de top aangekomen.

We hebben elkaar vastgepakt, gekust en met de tranen in de ogen gelukgewenst.


Het idee kwam van Luc die ervan droomde om een berg te beklimmen en of dat nog kon ondanks Parkinson. Via Johanna is hij met Johan en mij in contact gekomen en vroeg of wij mee wilden (onmiddelijk akkoord!) Begin februari zijn we een eerste keer samengekomen, hebben een datum vastgelegd en...we waren vertrokken.

Johanna, July en Stef (schoonbroer van Luc) waren ook enthousiast. Enkele wandelingen werden gepland als voorbereiding en kennismaking.


Helaas is Johan moeten afhaken wegens een knieoperatie waarvan hij momenteel goed herstellende is.


De chambre d'hotes werden gereserveerd, Johanna boekte de TGV en we kwamen samen in Sault.





We hadden een mooi, duidelijk doel en lukten daarin, maar de voorbereiding en de weg er naartoe waren eigenlijk nog mooier. Voor ons allen een onvergetelijke ervaring. Waar iemands droom toe leiden kan!  Bedankt vrienden om dit met jullie te mogen beleven.


Daniel

34 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comentários


bottom of page